Margo Price – Midwest Farmer’s Daughter

Margo Price en Anthony Bourdain

Geheel ontspannen en met een verse bak zwart goud in de aanslag zat ik naar wijle Anthony Bourdain te kijken terwijl hij weer eens een citytrip combineerde met de plaatselijke versnaperingen. Ik was altijd al fan van de man, maar sinds deze ochtend is hij zelfs dealer voor mijn steeds toenemende muzikale verslaving…

De betreffende aflevering vond plaats in het altijd gezellige Nashville, bakermat van Amerikaanse Country muziek. Niet dat de aflevering inhoudelijk zo bijzonder was, maar er was één onderwerp dat mijn speciale aandacht vroeg; Margo Price.

Deze dame/zangeres verscheen ineens tussen alle spicy chicken hapjes met bijbehorende koolsla ten tonele. Ze had schijnbaar alle problemen doorlopen die je nodig schijnt te hebben voor het schrijven van een zeer goed album
(Justitie, drank, overleden zoontje etc). Met haar laatste geld (inclusief verkoop van auto en trouwring) en vol met emoties heeft ze een album geschreven dat uiteindelijk na veel afwijzingen land op de schoot van niemand minder dan Jack White (je weet wel, die van deze…). Hij hoorde het album, heeft het omarmt en vervolgens geproduceerd volgens zijn inzicht. En toen was ik wakker…

Vinyl pressing

Third man records, het label van meneer White, heeft ervoor gezorgd dat er een unieke sound op het album is ontstaan. Zo is het album DIRECT op vinyl geperst, zonder tussenkomst van digitale opnamemethodes. Tijdens de opnames was er sprake van maar één centrale microfoon voor het hoofdgeluid van de gehele band. Dit om een zo goed mogelijk live gevoel te creëren. Instrumenten en backings zijn d.m.v. microfoons wel in een stereobeeld geplaatst maar vullen de opname aan en spelen niet de hoofdrol. Voila, een unieke sound is geboren.

Doordat er gekozen is voor een gehele analoge stijl hoor je diverse kenmerken die je normaal gesproken digitaal zou willen voorkomen. Zo heeft de kick aan het begin van Tennessee song een wel of niet bedoelde oversturing die gelijk het gevoel van het nummer weergeeft. Ook hoor je hier en daar een soort delay die volgens mij niet uit een kastje komt maar meer ontstaat door vertraging van de mic’s. Over autotuning maar niet te spreken…

Ik kan er duizenden woorden aan spenderen, ik denk dat je er beter naar kan luisteren. Speciale aandacht voor het eerste nummer, ik was gelijk verkocht.

Als extraatje is het ook wel leuk om Third man records (ook wel het speelpaleis van Jack White genoemd) even verder te bekijken. Ze hebben daar een aparte kijk op het maken van muziek waarbij nostalgisch een understatement is. Adam Savage (je weet wel, die van deze…) is niet zo lang geleden even langsgegaan bij de vestiging in Detroit en heeft er een leuke docu over gemaakt. Smullen tot de laatste seconden, inclusief waar vinyl-tuin!

Mocht je verder geïnteresseerd zijn in Margo Price, check haar bandcamp pagina en gelukkig is ze ook digitaal te beluisteren via o.a. Spotify & Apple Music


Geplaatst

in

, ,

Reacties

Geef een reactie

Het opgegeven e-mailadres wordt nooit gebruikt voor commerciële doeleinden!